Donderdag 24 juni 2021

 Vanmorgen toen de wekker afliep dacht ik, ik ben te moe, ik kan niet uit bed. Afgelopen nacht was wat onrustig, doordat de druk van het apparaat hoger was gezet, werd ik steeds wakker omdat ik moest boeren van de lucht. En als ik op mijn rug lag, lekte mijn masker en hoorde ik allemaal bijgeluiden. Pffff wat een gedoe.

Mezelf toch opgepept en opgestaan. Mijn normale ritueel, alleen ben ik me nu eerst gaan aankleden omdat ik weer om 10.00 uur klaar moest zijn voor de beademingsverpleegkundige. 

Ik heb wat mensen geappt met de vraag of ze maandag met me naar therapie wilde gaan. Gelukkig heb ik iemand gevonden, Joke is zo lief om mee te gaan. Top!

De stille tijd ging over dat we Christus hebben als de Hoeksteen van ons bestaan. Hij houdt ons in evenwicht, ook al dreigen we te wankelen. Door de vermoeidheid voelde ik me emotioneel, en mijn tranen zaten hoog. Om tegen 10.00 uur belde de huisarts. Zij had een brief ontvangen van het CTB, dat ik begonnen ben met de beademing. Ze was daar nogal van geschrokkem en wilde weten hoe het me gaat. Ik vertelde heel stoer hoe het ging en ineens was ik in tranen. Ik baalde daarvan, maar de huisarts zei:  dat is goed dat je er om moet huilen, het is ook heel veel allemaal. Ik zei: ik heb het gevoel dat de ziekte me inhaalt en dat vind ik moeilijk. Ze gaat me vanaf nu regelmatig bellen. Over 8 weken belt ze weer. 

Onderwijl was de IC verpleegkundige binnen gekomen. Toen ze hoorde dat ik aan de telefoon was, liep ze gelijk door naar mijn slaapkamer om de waarden van afgelopen nacht te meten. Nel had al verteld van het boeren. Het koolzuurgehalte blijft te hoog en de ademstops ook. Daarom en omdat ik zo extreem moe ben, gaf zij toch het advies voor beademing overdag. Ik zei gelijk, doe maar, dat is goed. Maar achteraf dacht ik, poeh dat is eigenlijk best wel heftig. Maar het is niet anders. We hebben ook nog even geoefend met de Airtrack. Dat geeft je longen meer volume en ik krijg daardoor een hoestprikkel, dan hoest je in ieder geval flink door. Dat is belangrijk. Eigenlijk moet er morgen nog een verpleegkundige komen. Maar ik zag dat helemaal niet zitten, in de eerste plaats omdat ik al zo moe ben en in de tweede plaats omdat we morgen een dierentuin uitje gepland hebben met mijn nichtje en haar kinderen. Daar heb ik zoveel zin in. Even iets heel anders dan ziek zijn. De IC verpleegkundige zei: dan doen we het niet. Ik maak met jou een nieuwe afspraak om de dagbeademing te brengen, dan lees ik de waarden nog wel een keer uit en kijken we verder. Ik ben zo blij! Zij ging om 11.15 uur weg. Nel en ik hebben nog even koffie gedronken. En daarna heb ik allerlei telefoontjes gepleegd.

Ik moest de WMO bellen, voor wat vragen. Naar Meyra voor de rolstoel, want die trekt scheef. Kunt u met de rolstoel naar de fietsenmaker gaan? Blijkt dat je dat je bandjes op moet pompen😱.  Ik heb een postoel besteld. We wilden de bijgeleverde verlengpootjes aanschuiven, toen bleek 1 poot helemaal plat te zijn. Dan kan er geen verlengstuk aan natuurlijk. Dus moest ik naar Mediplus bellen. Kunt u een foto maken van de poot, dan sturen we u een nieuw pootje op (ging het met je lijf maar zo makkelijk)😂. Jaja Nel heeft net die postoel weer in die doos gekregen, en nu moet hij er weer uit voor een foto. Wat een gedoe. 

Daarna hebben we geluncht en ben ik gaan slapen. Ik zou door de WMO terug gebeld worden, daarom eerder opgestaan. Wie belt er terug? Geen WMO. Nel was even gaan fietsen naar Moordrecht en had een leuke broek en shirt voor me gekocht, zo lief! 

Samen hebben we een ijsje gegeten op het terras en ik heb de verpleegkundige een appje gestuurd van Basalt met het verhaal van deze week. Ze belde me direct op om het er met me over te hebben. Ik ben zo blij met Basalt. Ze helpen ons zo goed en steunen ons ook waar nodig, geen vraag is teveel.

Om 17.45 uur lekker gegeten! Daarna heb ik geprobeerd te fluiten, maar ik had te weinig lucht. Ik dacht, ik ga even een half uurtje liggen aan de beademing, misschien knap ik op. Ik werd 1,5 uur later wakker gemaakt met de opmerking, of ik thee wilde of dat ik door wilde slapen. Nee, heerlijk thee natuurlijk. Nu tijdens de thee, even deze blog geschreven en dan maar weer lekker naar bed.

Gisteren kregen we deze mooie bos bloemen van vrienden uit den Bilt. Zo ontzettend lief en een echte verrassing. Dankjewel Hanneke en Bart😍.

En vandaag kregen we een kaart! Met een mooie tekst erin van Lida. Super lief en ook bedankt!

Voor jullie allemaal Gods zegen en laten we blijven vertrouwen dat Hij in elke situatie van ons leven is. Ook al is het soms heel erg moeilijk. Want hier kunnen wij inmiddels ook wel over mee praten jammer genoeg. Maar we zijn bij God geborgen, Hij is onze Hoeksteen. Welterusten!🥰