Woensdag 30 juni 2021

 Ik had een slechte nacht. Heel vaak wakker, ik moest vaak plassen. Gelukkig heb ik tegenwoordig een postoel naast mijn bed staan, want het lopen      ' s nachts is echt een ramp. Eerst vond ik het genant, die postoel, maar nu ben ik er wel blij mee, zeker als ik zo vaak moet. Het masker van de beademing lekte steeds, en er zat veel vocht in de slang. En dan natuurlijk ook lekker veel spasme, door het vele draaien. Om 8.00 uur uit bed. Ik ben me gelijk gaan wassen en aankleden. 

Daarna gegeten en 'stille tijd' gehouden. Deze morgen ging de podcoast over Ezechiël 45 vanaf vers 18. Over alle dierenoffers in de Bijbel. Dat de eerste keer dat er een dier geslacht werd voor de huiden, in het Paradijs was na de zondeval. God maakte kleding van huiden. Houd God niet van dieren, dat Hij zoveel dierenoffers wil? Ja, en wat doe ik om het dierenleed te verzachten was de laatste vraag. Pffff niet zoveel geloof ik. Sorry!

Om 9.15 uur ben ik samen met mijn vriendin Marjan naar Hardinxveld Giessendam gereden voor een gezellige morgen met quiltvriendinnen. We hadden elkaar 1,5 jaar niet gezien. Dus jullie begrijpen wel dat we er veel zin in hadden. Het naar binnen gaan was nog een probleem, de drempel was hoog, dus ik kon niet zo naar binnen rijden. Aan de armen van Marjan ben ik naar binnen gestapt en heb me toen aan de aanrecht vastgehouden, terwijl Jenny en Marjan samen de rolstoel naar binnen tilde. Zo opoe is binnen, denk ik daarna. Eigenlijk vind ik het elke keer een heel gedoe, en al die aandacht is niets voor mij. Maar als ik het niet toe laat, dan kom ik nergens meer en dat wil ik ook niet. Het was fijn om elkaar weer te spreken. Er is heel wat afgepraat deze morgen. De dames hadden hard gewerkt. En lieten hun prachtige quiltwerk zien.

Echte kunsstukken. Dan voel ik een heimwee naar de tijd dat ik zelf ook quiltte, maar het kost me nu teveel energie. En ach er zijn zoveel leuke dingen om te doen. Maar het blijft een prachtige hobby! Ik kreeg van Truus een heel mooi cadeautje, echt heel lief Truus, ik ga er veel plezier van hebben.🥰

Na een heerlijke ochtend ŕeden we om 12.15 uur Hardinxveld weer uit. We hebben vanaf september toch maar weer afspraken gemaakt, hopende dat er geen lockdown meer komt. Ik was erg moe, maar het autorijden ontspande voldoende om veilig thuis te komen.  Toen ik thuis kwam las ik een appje van een vriendin die vanmiddag een bakkie wilde komen doen. Dat zag ik helaas niet zitten, omdat ik al te moe was.  Jammer want het is altijd heel gezellig als Anneke komt. We maken later weer een afspraak. En de dominee wilde vanmiddag ook komen, maar om dezelfde reden heb ik gezegd dat dit niet lukte.

 We hebben gezellig met z'n drietjes geluncht. Nel had lekker een eitje gebakken, dat smaakte heerlijk. Na het eten ( ik had een heerlijk schoon bed) ben ik gaan slapen. Ik was zo moe, dat ik mijn kussen maar amper gevoeld heb. 2,5 uur later werd ik wakker en wist ik niet goed waar ik was🙈.

Terwijl ik sliep was er een pakje van Vivisol gebracht, een verwarmde slang voor het beademingsapparaat. Hopelijk heb ik nu vannacht geen condensvorming in de slang en blijft mijn nachthemd droog. Een hele onderneming om die slang aan te sluiten, maar het is gelukt.

De logopediste had gebeld terwijl ik sliep, en ze stuurde later een mailtje. Met de vraag op welke dag ik voor therapie wilde komen. Helemaal niet😜, maar er zit niets anders op. Misschien kan ik zo mijn spraak nog een tijdje behouden.

Vanavond lekker Bami gegeten. Daarna ben ik weer gaan slapen. Ik kon mijn ogen niet meer open houden. Om 20.20 uur liep mijn wekker af. Maar goed, want anders was ik zo de nacht in gegaan. Ik ben een rijk gezegend mens dat ik zo goed kan slapen. Op televisie was een programma over dementie. Een heftig programma, heel schrijnende verhalen. Een prachtige jonge vrouw van 52 jaar met dementie, ze straalde nog aan alle kanten. Zo heftig voor zo'n gezin, voor haar ouders. Dan neem ik toch maar weer mijn eigen pakkie op. En bid ik Heer, laat mijn geest helder mogen blijven. Want een bijkomend iets van PLS kan FTD= Frontale Temporale Dementie zijn. Dat hoop ik dat dit me gespaard wordt. Na het programma, nog een schaaltje yoghurt gegeten en samen uit het dagboekje gelezen over vrucht dragen. Kan ik ook nu nog vracht dragen? Ik hoop het van harte Heer! Geef mij Uw genade en laat mij blijven stralen omdat U mijn Vader bent.