Zaterdag 26 juni 2021

 Afgelopen nacht was ik vaak wakker. Mijn lijf was vaak in spasme en dat kost veel pijn en moeite om weer  uit  die spasme te komen. Daarna lag ik weer een tijdje wakker en dan gaan je hersens werken. Wat als ik straks niet meer kan bewegen en iemand anders me moet  omdraaien? Wat als ik niet meer kan praten, hoe zou dat voor die kleine kinderen zijn? En hoe moet ik dan mijn verhaal kwijt. Op een zeker moment merk ik dat ik doordraai en zeg: satan sodemieter op, ik heb niets met jou, ik ben een kind van de allerhoogste Koning. Dan zucht ik Heer, ik leef nu, wilt U deze gedachten wegnemen? Langzaam aan word ik dan rustiger en val ik weer in slaap.

Ook vanmorgen moest ik vroeg wakker worden (voor mijn doen dan), we krijgen straks bezoek. Een nichtje uit Brabant komt met haar kindjes. En aangezien bij mij alles wat langzamer gaat, moet ik extra tijd nemen. Na het eten 'stille tijd' gehouden. Ik heb een stukje geluisterd naar een Podcoast over Openbaring 6. Mooi! Daarna ben ik me gaan wassen en aankleden. Net toen ik de badkamer inging, kreeg ik een appje dat ons nichtje op dat moment ging rijden. Later dan afgesproken. Dan denk ik, o, dan had ik nog 30 minuten langer kunnen slapen. Waar heb ik het over hè, een half uur🙈. 

Om 10.00 uur arriveerde de familie. De jongetjes zijn zo schattig, heerlijke kinderen. Zo jammer, ik wil zo graag met ze spelen, maar vanmorgen ontbrak de energie me. We hebben echt van hen genoten. Er kwam nog een nichtje, zij komt haar neefjes ophalen die gaan bij haar logeren. We zijn op een zeker moment naar buiten gegaan, ik in de rolstoel. Dan kan ik meer met de jongetjes doen. We gingen met elkaar naar de brievenbus, voor aan de weg. Al pratende, tot de nichtjes allebei zeiden, ik hoor aan je praten dat het anders is. Bam, dat wil ik niet horen. Maar ik had het zelf ook wel in de gaten. Als ik moe ben, moet ik meer moeite doen om goed te articuleren. Die opmerking bleef de rest van de ochtend nagalmen in mijn hoofd. Om 11.30 gingen ze allemaal weer weg. Wij hebben samen nog een tijd buiten gezeten. We hebben ook buiten gegeten, het was lekker, wel een klamme warmte.

Na het eten mijn ademhalingsoefeningen gedaan en daarna naar bed en slapen. 2,5 uur later werd ik wakker. Ik had het blijkbaar hard nodig.

Buiten een ijsje gegeten. En lekker zitten lezen. Om 18.00 uur zijn we gaan eten. Na het eten geprobeerd om te fluiten. Ik had niet veel adem, dus maar gauw gestopt. We hadden een lekkere chill avond. Mijn nichtje belde, zij was aan het lopen, gezellig bijgepraat! Daarna een schaaltje yoghurt gegeten en me klaar gaan maken voor de nacht. Te laat ging ik mijn bed in, maar ja soms gebeurd dat hè?

De airtrack oefening!