Dinsdag 6 juli 2021

 Gisterenavond dacht ik: ik doe vast geen oog dicht na alle gesprekken die ik had gehad. En ook de boodschap dat het niet goed gaat met mijn moeder. Maar wonder boven wonder, ik kon alles aan God geven en het bij Hem laten. Ik heb heerlijk geslapen. Daarom zeg ik vrolijk: Goedemorgen lieve mensen. Een nieuwe dag uit Gods Hand en de zon schijnt!🌞.

Zojuist de Podcoast van Eerstdit.nl geluisterd n.a.v. Johannes 5: 19 tot 29. De Farizeeën hadden een andere messias verwacht, daarom geloofde ze ook helemaal niet dat Jezus de Messias was. Jezus spreekt hen toe en zegt: de Zoon kan niets doen zonder de Vader. Je hoort de Farizeeën denken, hoe haalt die man het in zijn hoofd om God Vader te noemen. Kun jij dat? God je Vader noemen? Het voelt zo bijzonder als je kunt bidden tot je Vader! Het is zo dichtbij, dichterbij dan God vind ik. Vers 24 zegt: Waarachtig, ik verzeker u; wie luistert naar wat Ik zeg en Hem gelooft die Mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven, over hem wordt GEEN oordeel uitgesproken. Zo mooi, vind je niet! Ik was altijd het meest bang voor het oordeel als ik moest sterven. Maar de Here Jezus is voor mij ( en jullie) gestorven. En daarom hoeven wij niet meer onder het oordeel te komen. Wat een vooruitzicht lieve mensen. Ik stop nu verder met preken😉, ik kan er niet over zwijgen. 

Om 10.15 uur zijn we naar mijn moeder gegaan. Onderweg belde de dominee van mijn moeder, dat hij van plan was om vanmiddag naar haar toe te gaan. Toen hij mijn verhaal hoorde, zei hij dat hij de komende dagen ook bij haar zou binnen lopen. Ook al hoort mijn moeder het misschien niet meer, vind ik het toch fijn te weten dat de dominee bij haar is geweest. Toen we bij mijn moeder kwamen was mijn nichtje met haar dochter er. Ik 'schrok'  wel erg van mijn moeder. Ze was volledig niet te bereiken. Ze reageerde echt nergens op. We zagen wel dat dit het laatste gaat worden. Ik heb nog wat muziek gedraaid vlakbij haar oor, Abba Vader en Psalm 25:2. Maar ook daar geen enkele reactie op. De dokter kwam ook nog langs en zij beaamde ons gevoel dat mijn moeder in een terminale fase is. 😪 Als ze zo rustig blijft slapen als nu en het mag zo blijven, dan hoop ik dat ze zo over gaat naar God. Ik had graag bij haar gebleven, maar dat kan ik niet meer. Daar heb ik de energie niet voor. Zo jammer! 

Om 13.00 hebben we geluncht, Nel had een broodje kroket opgepikt onderweg. Dat gaf weer een beetje power. Mijn zusje en haar man kwamen nog even langs nadat ze bij mijn moeder waren geweest. Zo konden we het even delen met elkaar. Toen zij weg waren moest ik nog even iets doen en daarna ben ik gaan slapen. Ik sliep gelijk! Toen ik wakker werd, moest ik bijna gelijk eten. Het was weer heerlijk, met dank aan de kok. Er wordt heel wat geappt heen en weer tussen de familieleden. Even afgesproken wie er morgenochtend naar mijn moeder kunnen gaan.  Nu ga ik maar rustig aan doen deze avond. Want het kost allemaal wel veel energie.