Zondag 4 juli 2021

 Gisterenavond had ik al de keuze gemaakt om vanmorgen niet mee te gaan naar de Openluchtdienst. Zo jammer, want ik had er de hele week naar uitgekeken. Maar het bezoek van gisteren heeft me weer dusdanig uitgeput dat het er niet van kwam vanmorgen. Dat voorgevoel had ik gisterenavond dus al. Ik heb net de dienst meebeleefd via livestream. Het was super goed te volgen. Toen ik alle gemeenteleden zag dacht ik: ik wil daar zijn. Maar helaas. Het was een mooie dienst, met veel mooie liederen en een prachtige preek over vrijheid en dienen. Het thema was: Slaaf van de waarheid, is een vrij mens! We moeten wel volgens de wet leven, maar er niet op vertrouwen. We zijn a.h.w. met een touwtje met God verbonden. De dominee gaf Pinokkio als voorbeeld aan de kinderen. Hij zei: als zo'n pop denkt ik kan wel leven zonder touwtjes en hij knipt ze door, dan kan die pop vervolgens niets meer. Zo is het ook met ons. Als we het lijntje met God doorknippen,  dan zijn wij ook niets meer. Dan kan God ons niet meer helpen en in eigen kracht zijn we nergens. Vrij zijn, zonder juk leven, voelt echt super vind ik. Sinds ik vrij gezet ben, voel ik me echt niet meer onder het juk van slavernij. Tot slot werd het lied Ik wil jou van harte dienen gezongen. Ik vind dat zo'n mooi lied. Ik wil het graag met jullie delen.

Op Toonhoogte 374

Ik wil jou van harte dienen, en als Christus voor je zijn. Bid dat jij genade vind, dat jij het ook voor mij kunt zijn.

Wij zijn onderweg als pelgrims, vinden bij elkaar houvast. Naast elkaar als broers en zussen, dragen wij elkanders last.

Ik zal Christus' licht onsteken, als het duister jou omvangt. Ik zal jou van vrede spreken, waar je hart naar heeft gevraagd.

Ik zal blij zijn, als jij blij bent, huilen om jouw droefenis. Al mijn leeftocht met jou delen, tot de reis ten einde is.

Dan zal het volmaakte komen, als wij zingend voor U staan. Als wij Christus' weg van liefde en van lijden zijn gegaan.

Nu heerlijk in de zon aan een bakkie koffie☕ en een plakje cake. Nel vertelde dat ze veel mensen had gesproke  na de dienst, die mij allemaal de groeten deden. Ik zei: vroeg er ook iemand naar jou? Gelukkig wel, verschillende mensen vroegen hoe het met haar ging. Ik vind het zo vervelend, ze vragen aan haar altijd naar mij, maar voor Nel is het minstens zo zwaar om met mijn ziekte te dealen. Gelukkig zijn er wel mensen die haar niet vergeten.🥰

Ik lees nu het blad van de PCOB en zie hier een gedichtje van A.F. Troost naar aanleiding van wat ik gisteren schreef over Ik zal er zijn!

Ik zal er zijn - zo wil Hij heten, die met u gaat door de woestijn, die nog geen musje zal vergeten - die draagt wie diep gevallen zijn.

Ik zal er zijn - zo wil Hij heten, die leed, meer dan wij ooit doorstaan. Ik ben erbij - en gij zult weten dat U een herder  voor zal gaan.

Prachtig vind je ook niet?

Tot ik naar bed ging om 14.00 uur konden we buiten zitten.  Lekker zitten puzzelen en wat gelezen. We hebben ook buiten gegeten. Ik viel weer als een blok in slaap. En ik heb gedroomd, pfff ik werd er naar van wakker. Om 17.00 naar de dienst gekeken. De dominee die voorging begon met Lees je Bijbel bidt elke dag. Het is belangrijk om gericht te blijven op Gods Woord. 

We hebben samen het eten klaar gemaakt. Dat was lang geleden dat ik meegeholpen heb. En het smaakte heerlijk. Verder vanavond zitten puzzelen, onderwijl naar de Muzikale Fruitmand geluisterd. Ik ben om 21.15 uur gaan douchen. En ik ben zo blij, het ging weer super goed qua energie. Ik kan wel juichen! Ik hoop zo dat het doorzet. Zodat ik weer wat dingen achter elkaar kan doen ( of ben ik nu te over enthousiast)? Ik ben zo DANKBAAR!

Nu weer lekker slapen. Ik wens jullie Gods zegen voor deze nieuwe werkweek! Hij heeft gezegd: Ik zal er zijn ( ook als het soms moeilijk is voor jou). 🥰