Donderdag 2 september 2021

Goedemorgen we mochten weer wakker worden vanmorgen, hoe bijzonder is dat?

Eerst mijn bed afgehaald, altijd een hele onderneming omdat ik niet zo vast op mijn benen staat. Maar het is weer gelukt💪. Ineens moest ik snel naar het toilet, want incontinentie is ook een probleem bij PLS. Eerst had ik het alleen van urine, maar nu moet ik soms ook heel hard lopen (en dat kan ik niet🙈), van ontlasting. Gelukkig was ik op tijd. Ik ga toch steeds meer merken wat een rotziekte ik heb. Telkens denk ik, nee dat niet! Maar er wordt niet naar gevraagd wat ik wel of niet wil. Ik krijg het zomaar😭😭.

Mijn stille tijd: Eersrdit.nl. Reinier Kramer leest psalm 124 en legt deze psalm uit. Ik kan niet alles terug vertellen, maar sommige dingen wil ik wel schrijven. Op 2 september 1944 werd het Joodse meisje Anne Frank met de laatste trein naar Auswisch gestuurd en zij overleed later in Bergen Belsen. Een jaar later 2 september 1945 gaf Japan zich over en was de oorlog voorbij. Bij herdenkingen van de oorlog wordt vaak bij de Joodse bevolking psalm 124 gelezen. Het is een vertrouwenspsalm. Zonder God zijn we ten dode opgeschreven. Maar vers 8 zegt: onze hulp is van de Heere, die hemel en aarde gemaakt heeft. Dit horen wij elke zondag aan het begin van de kerkdienst. Als God voor ons is, wie zal er tegen ons zijn staat in Romeinen. Kijken wij elkaar aan? Als we elkaar aankijken, zien we blijdachap, zorgen, verdriet. Sommige mensen vinden zich het aankijken niet waard. Bij ruzies willen mensen elkaar niet meer zien. Ze willen elkaar niet meer in de ogen kijken. Jezus ziet mensen vol ontferming aan. Wie moet ik/ jij weer eens in de ogen kijken? Probeer mensen altijd in de ogen te kijken. Want dan zie je wat er met diegene echt aan de hand is.

Daarna ben ik me gaan wassen en aankleden. Nel heeft mijn moeten weer gedaan, gewassen en met olie ingesmeerd. Toen heb ik wat klusjes gedaan.

Om 11.15 u kwam de revalidatiearts met de coördinerend verpleegkundige van Basalt bij ons thuis. Echt zo bijzonder vind ik dat. Ze doen dit om mijn energie te sparen. Gouden mensen zijn het bij Basalt!. De dokter vroeg hoe het ging. Ik vertelde dat ik erg opgeknapt ben van de beademing. Meer energie en minder tot niet benauwd meer. Ik gaf aan dat ik dikke pijnlijke voeten heb. Dat ik het idee heb dat de circulatie niet goed is in mijn voeten. Dat komt omdat je kuitspieren niet voldoende werk doen. Ik schrijf je steunkousen nr.2 voor. Pffff steunkousen die had mijn moeder pas het laatste jaar van haar leven. Ik hoop dat ik ze zelf kan aantrekken. Ik gaf ook aan dat ik soms toch wel erg veel spasme heb. Dat kan door veel oorzaken komen zei ze: b.v. door de drukplekken op je voeten, zullen we even de steunkousen afwachten tot we met Baclofen beginnen. Prima! Voor het dwanglachen, worden de medicijnen verhoogd die ik al heb. Ik vertelde over mijn praten ( had ze vast al zelf gehoord) mijn tong gaat trager en sommige woorden vind ik lastig om uit te spreken. Ik zei dat ik dat wel erg naar vind. Dat begreep de arts maar al te goed. Er zijn wel dingen waardoor u kunt blijven communiceren hoor, jaja maar dat is geen praten. Hopelijk blijft het nog lang zo als het nu is. Ik moet door de plastablet die ik heb, 's morgens wel 10x naar de wc, ik word daar doodmoe van, hier moet ik even met de huisarts over praten ivm de bloeddruk. Nog even over de creme gehad die ik via de incontinentieverpleegkundige gekregen had. Ik ben er niet zo tevreden over, ik heb nog steeds wondjes. Zij gaat kijken naar een andere creme. We hebben nog over wat dingen gepraat en daarna afscheid genomen. Over 3 maanden komen ze weer op huisbezoek. En dr. Bruinings regelt dat Westland ook een huisbezoek brengt om de kousen aan te meten. Dat scheelt al met al veel energie.

Toen ze weg waren hebben Nel en ik het er over gehad, dat het toch wel heel bijzonder is, deze begeleiding door Basalt. We hebben nog koffie gedronken, ik wilde even mijn gedachten verzetten, dus ik heb een aflevering van een serie op Netflix gekeken. Om 13.15 zijn we gaan eten en daarna ben ik gaan slapen. Eerst de medicijnen ingenomen die voorgeschreven zijn. Ik moet er wel op letten dat ik die inneem als ik 's middags ga slapen. Ik neem altijd alleen 's morgens en 's avonds medicijnen in. Mijn alarm maar zetten, dat lijkt me het beste. Om 16.15 was ik wakker. Daarna hebben we lekker buiten een ijsje gegeten. En ik heb zitten puzzelen, heerlijk om de zon te voelen.

Nel zag mooie vlinders en maakte er een foto van! Ik heb nooit zoveel geduld, maar zij wel, deze zijn mooi geworden.

Om 17.30 u naar binnen om de tafel te dekken en pap te koken. Om 18.00 u hebben we gegeten. Na het eten was ik zo moe, dat ik ben gaan slapen tot 20.30u. Ik was volledig in coma🙈. Dat was een tijd geleden dat ik 's avonds moest slapen. Om 20.30 u thee gedronken met een lekkere plak notenkoek. Wat is het toch al vroeg donker, om 20.45 u hebben we het licht al aan. Zo jammer, die lange lichte avonden vind ik altijd heerlijk. Dan heb ik het gevoel dat ik iets meer leef dan in de winter. Doordat ik meer slaap als de doosnee mens, ia een dag vrij kort ( lijkt soms zo).

Vanavond nog een aflevering van Down town gekeken. Net een schaaltje yochurt gegeten en samen de dag afgesloten. Van Prediker kwam gisterenavond niets meer, dus dat houden jullie nog te goed. Welterusten ik moet 's avonds altijd aan de zin uit psalm 3 denken: ik lag en sliep gerust, van ' s Heren trouw bewust, tot ik verfrist ontwaakte. 

Lieve mensen, ik heb weer het nodige te verwerken na het bezoek van de arts. Maar dat ik vannacht niet doen, ik geef het over aan mijn Vader🙏😘