Maandag 27 september 2021

 Geen beste nacht gehad. Oorzaak? Warm? Spasme viel mee. Ik weet het niet. Maar niet zo handig nu ik voor mijn doen vroeg op moest. Om 7.45 u liep de wekker af. Ik liet alles uit mijn handen vallen, en bukken is 's morgens niet mijn beste daad. Ik ben me gelijk gaan wassen en aankleden. Daarna pap gegeten en de podcoast geluisterd. Ik had weinig tijd, dus ik kan niets terug vertellen. Alleen dat Hanneke Ouwerkerk een gedeelte las uit Efeze. Om 8.50 u kwam Willy, zij gaat met mij mee naar therapie. Eerst even zitten praten en om 9.00 u zijn we gaan rijden. Ik vond het echt heel vroeg. Pffff mijn ogen zitten in mijn achterhoofd. In de auto gezellig zitten praten. Ik merkte dat mijn praten niet echt fijn ging. Tijdens de therapie kon ik ook niet goed praten. Mijn tong voelt dan heel zwaar aan. Sandra heeft mijn benen doorbewogen, wat heel zeer deed. Zij heeft momenteel een stagiare Elize, zij mocht met mij oefeningen doen in de brug. We hadden een gesprek over naar welke kerk ik ging. Dit omdat ik net verteld had over de startzondag. Elize komt uit Moerkapelle en gaat ook naar de PKN. Hoe bijzonder is dat toch, dat ik veel mensen tref die God kennen. We hebben ook nog evenwichtoefeningen gedaan met de bal. Ik was echt bagger toen ik klaar was met therapie. Willy zat op me te wachten. Snel naar huis voor de koffie. Ik was zo blij dat ik thuis was. O wat ben ik moe. Gelijk maar aan de beademing gegaan. We hebben nog met z'n drieeën koffie gedronken. Willy bedankt weer!

Ik heb niets meer gedaan vanmorgen. O ja wel, een andere afspraak gemaakt met Westland voor mijn steunkousen. Toen Nel terug kwam van de boodschappen, heeft zij mijn brood klaar gemaakt. En hebben we samen een aflevering van een serie gekeken. Om 14.00 u ben ik naar bed gegaan. Ik was zo moe, dat ik bijna niet in bed kon komen. Het was gisteren toch teveel denk ik.

Om 16.15 u kwam Nel me wakker maken. Marian van het CTB was er, ze wilde mijn bloedgas prikken en ze kwam een accu brengen voor als de stroom nog een keer uitvalt. Ik was heel benieuwd hoe het nu met mijn bloedgas was. Het viel tegen, nog steeds 7.1, net als in het ziekenhuis in mei. Ik baalde echt! Maar het is niet anders. Marian heeft de druk hoger ingesteld, kijken of dit beter werkt. Om 17.15 u ging ze weg. 

Om 18.00 u gingen we eten. En nu hang ik mijn stoel, te moe om iets te doen. Het zal niet veel meer worden dan televisie kijken en/of breien. En zo is het gegaan. We hebben naar Kijken, zonder kopen gekeken. Na ons papje en warme melk, samen gelezen. En nu mogen we weer gaan slapen. Slaap lekker.🥰