Vrijdag 10 september 2021

Vanmorgen werd ik wakker met het gevoel, naar deze dag heb ik al heel lang uitgekeken. En tegelijkertijd voelt het ook heel spannend aan. Het is zoiets groots. Wat mag ik verwachten? Wat gaat God mij geven? Ik probeer te vertrouwen op Gods leiding in dit alles. 

Ik had een vermoeiende nacht. Veel spasme, een blubberend masker. Het nieuwe inzetstuk helpt niet. Ik had het warm. Halverwege de nacht heb ik een tijd op de rand van mijn bed gezeten om mijn benen wat te laten bungelen met de hoop dat de spasme minder zou worden. Toch moest ik opstaan want Marjan, mijn vriendin en fysiotherapeut zou komen. Ik kwam moeizaam op gang. Eerst mijn medicijnen ingenomen en mijn pap klaar gemaakt. Daarna naar mijn kamer om stil te zijn. De podcoast ging over Spreuken 11 : 1-14. Als je dit gedeelte lees, welk woord springt er dan voor jou uit, zei Jan Maarten Goedhart. Bij mij is dat duidelijk: rechtvaardig. Ik dit gedeelte komt dit woord 6x voor. Eerlijkheid en rechtvaardigheid brengt grote dingen. Vers 14 gaat over visie. Visie is vooruitkijken. Vooruitkijken naar wat God gaat gevrn in het beloofde land. De toekomst, ook onze toekomst ligt in Gods Hand. Als we geen visie hebben, moeten we raad vragen. 

Wie zijn de raadgevers in jou leven?

Om 10.00 u ben ik me gaan wassen en aankleden. Ik was net klaar toen Marjan om 10.30 u kwam. Wat grappig was; zij had een cadeautje voor mij en ik voor haar. Dus dat deden we als eerste, uitpakken. Ik kreeg 2 voorleesboekjes voor de kids en een schattig gehaakt mini rugtasje en een uitnodiging voor een dagje weg. Heel leuk en lief! Dankjewel nogmaals Marjan! We zijn buiten gaan zitten om koffie te drinken en bij te praten. Heel veel bij praten, want we hadden elkaar 4 weken niet gezien. Ik heb haar, het vest meegegeven wat ik gebreid heb. Zij mag het rondgebreide vest middenvoor doorknippen, dat durf ik echt niet. Spannend! Ik ben zo benieuwd hoe het wordt.

Jullie krijgen nog een foto te zien. Marjan heeft ook nog bindweefselmassage gedaan. Ik kon wel merken dat het 4 wekrn geleden was, het deed zo pijn. Tussen de middag met elkaar gegeten, heel gezellig. Om 14 u ben ik gaan slapen tot 16.30 u. Ik werd elke wakker met een zenuwachtig gevoel in mijn maag. Toen ik wakker was ben ik eerst mijn medicijnen uit gaan zetten voor een week. En daarna heb ik in mijn behandelschrift alles van de afgelopen twee weken opgeschreven. 

17.45 u zijn we gaan eten, lekker verse boontjes uit de tuin van de buren. En nu wachten we op wat gebeuren gaat! Ik stop het blog voor deze dag. Morgen vertel ik over het speciale moment bij ons in huis. Het was een heilig moment!🙏