Woensdag 15 december 2021
Vorige blog had ik geschreven over mijn financiën. Zo zielig ben ik niet hoor. Ik denk alleen hardop en schrijf dat dan ook op. Ik ben alleen al heel rijk dat ik zoveel mensen om me heen heb. Voor het zelfde geld, was ik alleen. Ik bad om engelen in mensengedaante, en zie zijn er. Elke week wordt er bij mij gepoetst en er wordt gezorgd dat ik warme maaltijden genoeg heb. Als ik ergens heen moet, dan gaat er iemand met me mee. Of ....nou ja gewoon heel bijzonder. Het is niet dat ik me niet alleen voel, tuurlijk wel. Ik merk aan mijn lijf dat ik nu veel meer zelf moet doen. Ik slaap gelukkig weer goed, daar ben ik dankbaar voor. Maar het zijn vaak de kleine dingen die me zoveel energie kodten, de vaatwasser leegruimen, de was in de wasmachine doen. Als er iets op de grond valt, en dat gebeurt heel vaak, ik kan niet meer bukken, mijn bekken is te stijf. En het is heel eng.
Van de week ben ik gevallen. Iemand had een vaas uit de schuur gehaald en de deur niet op slot gedaan. Ik leun altijd tegen die deur als ik mijn jas moet aantrekken, want dat kan ik bijna niet meer of ik sta er tegenaan geleund als er iemand weg gaat. Dat was maandag ook zo. Daardoor viel ik heel hard in de schuur. Gelukkig was ik niet alleen en konden mijn vriendinnen me omhoog krijgen. Ik heb alleen last van mijn nek. Volgens mij heb ik een harde kop, want ik ben denk ik al 15 keer op mijn hoofd gevallen. Het is toch wel een rotziekte dat ik me dan gewoon niet staande kan houden. Ik word nu meer met neus op de feiten gedrukt, nu ik alleen ben. Dat is moeilijk!
Net belde het oude afdelingshoofd van Nel. Samen hebben we het over haar gehad. Zij is nog zo vol lof over Nel, wat ze allemaal voor haar gedaan heeft . Zo mooi om te horen. Ik wilde net een plank in de kast in de badkamer wat anders ( voor mij makkelijker) inrichten. Maar daarvoor moesten wel wat kleren van Nel wijken. Zo raar dat ze die kleren nooit meer aan zal doen🥲. Ik breng die kleren maar naar de kast van Nel op haar kamer. Ik kan ze niet weg doen ( nog niet).
Lieve mensen die waren weer wat gedachten die ik met jullie wilde delen. Ik ben elke dag dankbaar dat God en mensen voor me zorgen🙏🙏
Je bent een kanjer, maar wees niet te hard voor jezelf. Verdriet en onmacht gevoelens mogen er ook zijn. Blijf schrijven want dat is een prachtige gave, die je hebt gekregen.
BeantwoordenVerwijderen