Maandag 21 maart 2022

Vandaag de start van de lente. De zon scheen uitbundig toen ik wakker werd. Wat een cadeautje om de 🌞 te zien. 

Een mooie tekst om deze dag mee te beginnen. Ik werd om 6 u wakker van de kou, snel ( nou ja snel), mijn pyjamabroek en sokken aangetrokken. Mijn wekker ging om 8.15. Dan had ik precies een uur om mezelf klaar te maken voor de wijkverpleging kwam. Raar hoor anders kwamen mijn vriendinnen poetsen op maandagmorgen, nu was het maar stil. Om 9.25 kwam de wijkverpleging.  Ik had haar vorige week het boekje meegegeven: Hij deed dit ook voor jou. We spraken er samen over en kwamen op een narcistische vader en of moeder, bij ons allebei bekend. De één een vader, de andere een moeder. Wat een raakvlakken hadden we. We spraken ook over de film de Shack, die we allebei gezien hadden. Een mooi gesprek, wat werkt God toch wonderlijk. 

Na de wasbeurt ben ik lekker buiten gaan zitten, met een haakwerk ( een deken voor Micha, ik had voor zijn zusje een deken gemaakt en hij wilde er ook één) en een boek. Ik heb genoten. Vanmorgen ben ik wakker geworden met een pijnlijke schouder. Een bekende pijn van jaren geleden. Goed bewegen maar, want ik kan er geen rare dingen bij hebben. Het hinderde me met lopen met de rollator. Doorzetten maar!

Ik heb genoten van de zon. Ik vond het jammer dat ik naar binnen moest om te slapen. Maar die uurtjes zon had ik toch maar te pakken. Na het slapen ben ik in de kamer van Nel gaan puzzelen. Lekker met mijn gezicht in de zon achter glas. Het voelde goed. Ik wen er al een beetje aan om in de kamer van Nel te zijn. Ik heb het lang ontlopen, alleen als ik iets moest printen kwam ik er, maar anders niet. Mijn buur'meisje' kwam even langs. Samen wat gepraat. Daarna ben ik mijn eten gaan warmen. Macaroni alla Nellie, die mijn nichtje gemaakt heeft en rauwe witlof. Heerlijk,  daar kan geen prakkie tegen op. Ik ben met rauwkost begonnen, want ik groei dicht. W.s. door de medicijnen en door niet genoeg kunnen bewegen. Na het eten de vaat opgeruimd. Een vriendin belde dat ze lasagna voor me had, of ze het even mocht brengen. Ja natuurlijk, even gezellig met elkaar gepraat. Die korte momenten doen het toch goed, zo word ik minder moe. Nadat zij weg was, thee gemaakt en een schaaltje griesmeel die mijn vriendin voor me had gemaakt, zo lekker en zo lief! Om 21.00 alles gedaan wat handig is om klaar te zijn voor de wijkverpleging komt. Om 21.45 kwam de verpleegkundige om me te helpen uitkleden en in bed te helpen. Dit was een dag met een gouden randje, niets geks gebeurd.

Ik leg mijn handen in de handen van de Heer, en vertrouw erop dat Hij mij zal helpen. Dat wens ik jullie ook toe😘🙏

Vanmorgen stuurde Ria deze foto's, plantjes van Nel stond er onder.💕