Zondag 3 april 2022

De afgelopen week was een drukke week. Het begon maandag met een bezoek van de beademingsverpleegkundige. Ik kreeg vanuit het niets ineens veel ademstops. 

Sorry ik weet niet hoe ik de foto moet draaien.

 Maandag heeft de verpleegkundige de druk verhoogd, het leek te helpen tot donderdag, toen waren het er ineens 21 stops per uur. Ik voelde me duizelig en misselijk. Vrijdag is er weer een verpleegkundige geweest en zij heeft de druk flink verhoogd. De nacht erna 18, nog niet spectaculair gezakt, maar toch gezakt. Maar jullie kunnen zien dat het lijkt of ze nog meer oplopen. Morgenochtend komt de bademingsverpleegkundige weer. We gaan zien wat ze adviseert. Ik hoop wel dat er iets bedacht kan worden, want ik ben zo moe, en ik was al moe. Maar het kan dus erger blijkt.

Maandag kwam ook de huisarts. Ze had een brief gekregen van de longarts. En daarin stond dat ik bijna 24 u beademing gebruik. Daar was ze erg van geschrokken. De bloeddruk was goed. De uitslag van het bloed, er waren 2 aandachtspunten. Mijn cholesterol was te hoog ( o,o die lekkere griekse yoghurt 10 %vet), gelijk niet meer besteld. 🙈, ze wilde me geen statine geven omdat je daar ook weer spierpijn van krijgen. Ze zei: je hebt al genoeg pijn, ja dat is zo. En mijn suiker was wat aan de hoge kant. Nou dat komt niet persé door het snoepen ofzo. Want dat doe ik maar af en toe. Over 3 maanden komt de arts weer langs. 

Dinsdagmiddag is de aannemer geweest om een offerte te maken voor de WMO. Hij heeft gekeken, volgens hem konden de dingen die nodig waren, vrij eenvoudig gerealiseerd worden. Ik vroeg hoelang het zou gaan duren, reken maar op 3 weken, help! Dat wordt ergens logeren, ws in de Hanepray😝😝.

Woensdagmorgen is mijn nieuwe bed gekomen. Rianne en Stefan waren er om het oude bed mee te nemen. Rianne heeft ook gelijk wat andere klusjes gedaan. Het lijkt wel of iedereen die hier komt wat moet doen, maar dat is eigenlijk ook waar🤭. Het ziet er prachtig uit ( het bed) vanmiddag gelijk uitproberen.

Woensdagmiddag kwam mijn ergotherapeut het nieuwe toestel brengen om mij lopende te kunnen beademen. Maar helaas past het nog niet goed. De ergotherapeute ging ook even bij mijn bed kijken. Toen ze op mijn kamer was vroeg ze: waarom staat je postoel op die plek, dan moet je elke keer 90 graden draaien. Als je 'm naast je bed zet is het maar een halve draai. O ja best slim dacht ik.  Terwijl ik bij het bed stond gelijk nog wat andere dingen gevraagd. Ik kan mijn heupen niet meer optillen, dus is draaien een ramp. Ze gaat voor mij een wendylett glijlaken aanvragen. Aan de zijkant zit een antislip laag, anders zou ik eruit glijden en dat moet niet gebeuren. En ze raadde me antislipsokken aan. En een badmatje voor mijn bed, want ik glij uit op het laminaat. We moeten vallen zien te voorkomen.

Toen de ergotherapeut er was, kwam de buurvrouw, samen met iemand anders mijn wekelijkse eten brengen ( uitgekookt.nl), en een andere vriendin had bietjes gekookt met een gehaktbal. Zij vroeg of ik die wilde, jahoor altijd! Een hele drukte dus. De ergo ging om 18.15 u pas weg, toen moest ik mijn eten nog warmen en was ik eigenlijk te moe.

Donderdagmorgen schrok ik van de 21 stops. Ik was heel duizelig toen wakker werd, dus nog even terug in bed gegaan. Eind van de ochtend had ik maatschappelijk werk via beeldbellen. Er zijn weer heel veel dingen voorbij gekomen. Ook de logeerpartij tijdens de verbouwing van de badkamer. De MW zei: misschien is het wel goed voor je om even weg te zijn, dat je even helemaal niets hoeft te doen. Het zou kunnen, maar ik denk help straks moet ik er blijven🙈😝😝.

Die middag was ik erg moe. Om 14 u ging ik slapen. Ik dacht ik zet geen wekker, ik ga eruit als ik wakker wordt. Ik sliep errug lang, werd om 17.20 u wakker. Ik schrok zo erg, dat ik te snel mijn bed uit ging ik kwam met mijn voet ach0ter de leuning van mijn postoel vast te zitten en jahoor ik viel op de grond voor mijn bed. Eerst even zitten balen. Toen dacht ik, ik heb nu mijn beugels niet aan, dus misschien kan ik zelf wel opstaan. Dat was ijdele hoop, ik heb het geprobeerd maar het lukte me niet. SupeR gefrustreerd zitten bedenken, van wat nu? Ik had echt geen zin om te alarmeren. Dus heb ik de buren gevraagd of ze me wilde oprapen. En dat hebben ze gedaan. Ik voelde me wel erg bezwaard, maar het was zo koud op mijn kamer. Daar wilde ik niet een half uur wachten. Iemand vroeg heb je je pijn gedaan? Nee, maar wel mijn eigen waarde kreeg weer wel een dreun.

O ja ik heb eens geteld hoeveel mensen er bij me zijn geweest ( om iets te doen), dat zijn van zondagmorgen tot woensdagavond 24 geweest. Dan snappen jullie wel dat ik best wel moe ben.😉

Vrijdag kwam mijn huishoudelijke hulp. Ik geloof dat ik erg blij met haar mag zijn. Ze kan lekker zelfstandig werken en is ook van het schone. 

Wat vonden jullie van de sneeuw vrijdagmorgen. Wat een verrassing. Snel mijn dikke truien weer gepakt.

Uiteindelijk zijn er 35 mensen bij me geweest deze week. Ik vereenzaam dus niet, dat zien jullie wel. Ik wens jullie een mooie week toe. En veel blessings.

💕😘