Dinsdag 17 januari t/m 29 januari2023

 Goedemorgen weer een nieuwe dag! Vanmorgen was het weer heerlijk douchen. Ik zie er altijd tegenop, want het kost ook veel energie. Maar het warme water doet me altijd goed. Alle dingen zoals catheterzakken, geleidingspleister voor de cath.slang en een kaasplak op mijn voet, moeten op de douchedag altijd vervangen worden.

Nadat de thuiszorg weg was had ik nog 1,5u om bij te komen. Om 12.15u kwamen vrienden om te lunchen. Zo lief, zij kwamen uit Almelo om een gezamenlijke vriendin bij mij te brengen die voor 12 dagen bij mij blijft. Onder het eten hebben we fijn bijgepraat. Om een uur of 3 zijn Erika en Dik weer aan de terugreis begonnen en Betsie is zich gaan installeren in mijn huis en ik ben gaan slapen. Ik dacht dat lukt me niet met zo'n vol hoofd. Maar gelukkig heb ik lekker geslapen. Gezellig hoor, wakker worden en dan iemand in je huis vinden om gezellig koffie mee te drinken. 

Woensdagmorgen had ik Bijbelstudie bij mij thuis. Daar was Betsie ook gewoon bij. We behandelen het boekje van Sarianne van Dalen-Leven met aandacht. Deze morgen was de kerntekst: Filippenzen 4:8 Tenslotte, broeders en zusters schenk aandacht aan alles wat waar is. Waar schenk jij aandacht aan? Is je mobiel heel belangrijk, of schenk je je aandacht aan iemand die ziek is? De opdracht was: schrijf op waar jij deze week of maand aandacht aan wil schenken.

Ik ga niet elke dag beschrijven dat Betsie bij mij was. Ik ben ontzettend verwend en hoefde niets te doen. Ik ging 's avonds als de thuiszorg kwam gewoon naar bed. Als zij weg waren kreeg ik een schaaltje fruit op bed. Nou noem dat maar geen verwennerij😍!

Donderdag hoefde Betsie niet te koken want mijn buurvrouw bakte pannenkoeken voor ons. Het was echt genieten.

We hadden een lekker rustig weekend.

Maandag 23 januari had ik rouwgroep bij mij thuis. Ook hier kon Betsie gewoon bij zijn, want haar man is overleden.

Dinsdag kwam Sophie aan het eind van de middag koffie drinken. Sophie kent Betsie omdat zij bij mij was in de week dat Nel overleed.

Woensdag zijn Betsie en ik naar de Oosterhof geweest. We begonnen met koffie en iets erbij bij Starbucks. Het was een fijne ochtend, die we afsloten met een lunch bij de Hema.

Donderdag moest ik het bezuren. Ik was zo moe. En Betsie had migraine, dus het was stil in huis. Gelukkig werd het weer vrijdag en waren we weer opgeknapt.

Vrijdag kwam er een dame van de CIZ om vast te stellen of ik in aanmerking kom voor een WLZ indicatie. Mijn EVVer van de thuiszorg en mijn nichtje  (mantelzorger) waren bij het gesprek  aanwezig. Dit gesprek was super vermoeiend. Die mevrouw zei: Vertelt u maar eens hoe u dag eruit ziet vanaf het moment dat u wakker wordt totdat u weer naar bed gaat. Hallo, wat een vraag🙈! Om een lang verhaal kort te maken....u komt niet in aanmerking voor een WLZ indicatie. U bent cognitief goed aanspreekbaar, ( gelukkig maar), en u bent niet 24u  zorg afhankelijk. Nou daar keken we wel van op. We dachten dat het eitje zou zijn. Maar dat was niet zo. Ik zei: hoezo niet zorgafhankelijk. Als ik val en ik kan niet bij mijn beademing kan, dan kan ik niet ademhalen en dan heb ik hulp nodig van het acute team. Als mijn beademing het niet doet, moet ik het Erasmus bellen, dat is ook zorg. O, ja de beademing...daar had die mevrouw soort niet aangedacht. Het verslag ligt nu bij een arts en die moet nu gaan bepalen of ik wel of niet in aanmerking kom.

Ik heb inmiddels toestemming moeten geven of ze informatie mogen opvragen bij mijn artsen. Ik heb de longarts, de huisarts en de arts van Basalt opgegeven. Ik heb deze artsen een berichtje gestuurd waarom het belangrijk is dat ik die indicatie krijg. Als ik de indicatie niet krijg kan ik me ook niet laten inschrijven voor een verpleeghuis, met als risico dat als er iets gebeurt ik misschien wel in verwegistan in een verpleeghuis  geplaatst word. En de thuiszorg zit aan de max qua uren zorg, en voor hen is het ook beter dan kunnen zij hun uren ook declareren bij CIZ.  Ik hou jullie op de hoogte. Ik ben heel benieuwd hoe het af gaat lopen.

Zondag 29 was de dag dat Betsie weer naar huis ging. Het was vreemd stil toen ik 's middags uit bed kwam. Ik moest die avond om 19 30u al naar bed, ( vrijdag 27 ook al). Er waren geen mensen die konden werken, daarom moest ik vroeg naar bed. Ik hoop niet dat dit heel vaak gaat gebeuren. Ik voelde me net een kind dat op tijd naar bed moest.

Nou lieve mensen jullie weten weer iets uit mijn leven, wat nooit saai is en waar elke keer weer iets gebeurt! Liefs en tot mijn volgende blog!❤️😘