4 Weken in vogelvlucht!

Ik heb als eerste werkje op de laptop een klachtenbrief geachreven naar het Groene Hartziekenhuis. Ik verwacht er niet veel van, maar ik vond dat ik het toch moest doen.

Zaterdag 11 februari is mijn schoonzusje geweest en hebben we weer een opruimbeurt in mijn keukenkastjes gehouden. Er staat zoveel in wat ik niet meer gebruik.

Zondag 12 februari was het Heilig Avondmaal bij ons in de kerk. Heel bijzonder is dat ik 's avonds bij mij thuis ook mocht deelnemen aan dit toch elke keer weer bijzondere gebeuren. De dominee kwam met zijn vrouw en mijn wijkouderling. We hadden een heilig moment met elkaar. Echt zo mooi dat ik opnieuw mocht herdenken wat Jezus voor mij gedaan heeft.🙏.

De week na deze zondag was ik heel benieuwd wat de WLZ nu zou beslissen. Maar mijn geduld werd op de proefgesteld. Na 2 weken kwam de brief met een positiwf bericht. Ik heb een WLZ indicatie gekregen. Als gevolg daarvan moest ik me laten inschrijven bij een verpleeghuis. Wel op een slapende lijst. Ik wil niet elke maand gebeld worden dat er plaats is😛.

Maandag 20 februari had ik een gesprek met de longarts in het Erasmus. Ik vond het spannend. Gelukkig was Rianne met me mee. Samen staan we sterk en niet te vergeten, God was er ook bij. We moesten bespreken wat er gedaan moet worden als...... Ik kan ditbijna niet bedenken. Als er nu iets gebeurt wil ik graag nog behandeld worden.  Maar als ik bv niet meer kan praten, een trachea canule heb en een pechsonde wat allemaal kan gaan gebeuren, dan weet ik het niet. Reanimeren hoeft van mij niet meer. Want hoe kom ik daaruit. Iemand zei laatst maar dat kun je toch niet zeggen. Vroeger toen ze nog niet konden reanimeren overleden mensen ook. Ik heb tegen de longarts gezegd: God is mijn leven begonnen en zal het ook weer beeïndigen. Ik heb nu bedacht: ik wil leven, maar niet als kasplantje. Of zo als Nel op het laatst was, dat niet. Maar ik geloof dat God het al weet.

Na het consult waar nog veel meer werd besproken moest ik nog bloed prikken, bloedgas. Dat gaat met een vingerprik en het bloed wordt dan in een heel dun glazen buisje opgevangen. Helaas was mjn bloedgas 7.2. En het moet volgens mij rond de 5 zijn. Ik beademde overdag bijna niet. Dus nu maar weer meer aan de waterpijp😉.

Ik ben ook nog naar de huisarts geweest om een plekje van mijn buik weg te laten halen. Een wratje wat ging jeuken. En ik heb een moedervlek op mijn gezicht wat aangestipt is.

Zaterdag 4 maart kwam weer mijn schoonzus en weer hebben we stevig opgeruimd.💪

Zondag 5 maart was Rineke mijn buurmeisje jarig   ( nou ja, meisje🙈), ze is een jonge vrouw. Ik was al 3 jaar niet bij haar geweest. Dus nodigde ik mezelf maar uit. Er waren wat opstakels met het bij haar naar binnen gaan. Maar haar vader heeft een plank gemaakt. Ik kon zo bij haar naar binnen rijden. Ik voel me dan zo welkom. Het was ook fijn om haar familie ook weer eens te spreken. 

Nog even dit:

Een gevolg van mijn WLZ indicatie was dat ik mijn h.hulp kwijt zou raken. De hoofdwijkverpleegkundige heeft super haar best voor mij gedaan. En het is haar gelukt om een potje geld voor mij te regelen van het zorgkantoor. Hier kan ik mijn h.hulp van betalen. Ik ben er zo blij mee. Ik krijg nooit meer zo'n goede hulp.